“Ik plantte mijn boompje in goede bruine aarde, zodat het hier voor altijd sterk zou groeien.”
“In dit huis? In deze tuin?”
“Zullen we gaan kijken?”
Stap voor stap leert opa Emilia hoe ze haar eigen notenboom moet kweken. Maar terwijl haar kleine nootje groeit, begint opa het rustiger aan te doen, tot Emilia op een droevige dag afscheid moet nemen. Emilia’s jonge boompje ziet er net zo verdrietig uit als zij zich voelt ... maar ze weet precies wat ze moet doen.
Dit tedere verhaal van de bejubelde auteur Ammi-Joan Paquette met illustraties van Felicita Sala herinnert ons eraan dat de beste dingen groeien met de tijd - en dat zelfs wanneer ze er niet meer zijn, degenen van wie we houden altijd een deel van ons zijn.
Lees hier een fragment.
Meer weten?
